Κηποτεχνία Διαχείριση Αστικού Πρασίνου

Σκοπός της Θ.Ε. είναι να παρουσιαστούν με λεπτομέρεια τα ετήσια ανθοκομικά φυτά, οι πολυετείς πόες, τα αρωματικά και τα τροπικά φυτά εσωτερικού χώρου. Δίνονται πληροφορίες σχετικά με τα βοτανικά χαρακτηριστικά, τις καλλιεργητικές απαιτήσεις, τους τρόπους πολλαπλασιασμού, τις βασικότερες ασθένειες και τους τρόπους χρήσεις. Η γνώση ικανού αριθμού φυτών είναι απαραίτητη κατά το σχεδιασμό και τη διαχείριση των χώρων πρασίνου. Βοηθάει τον εκπαιδευόμενο στην επιλογή των κατάλληλων φυτών σε διαφορετικά περιβάλλοντα.

Σκοπός της Θ.Ε. είναι η εισαγωγή στις αρχές σχεδιασμού κήπων και η λεπτομερής ανάλυση εννοιών και παραμέτρων του. Χρησιμοποιούνται εργαλεία σχεδιασμού για την κωδικοποίηση της επικοινωνίας και παρέχονται πληροφορίες για τους τρόπους συμβολισμού του τοπίου. Γίνεται σχεδίαση υπό κλίμακα ανάλογα με τις απαιτήσεις σε όψη ή κάτοψη. Αναλύεται η παράμετρος της τοποθεσίας, με βάση τα χαρακτηριστικά της και αναλύεται το αρχικό σχέδιο. Περιγράφονται και εφαρμόζονται οι θεμελιώδεις αρχές του σχεδιασμού. Παρουσιάζονται τα φυτά ως μέσο σχεδιασμού, λαμβάνεται υπόψη η προσαρμοστικότητά τους στους ποικίλους περιβαλλοντικούς παράγοντες, τα στάδια ανάπτυξης τους, οι φροντίδες συντήρησης, η χωροταξική, διακοσμητική, λειτουργική και αισθητική τους αξία. Παρουσιάζεται τελική πρόταση σε μορφή εργασίας.

Σκοπός της Θ.Ε. είναι να παρουσιαστούν με λεπτομέρεια τα φυλλοβόλα και αειθαλή δέντρα, οι θάμνοι, τα αναρριχώμενα φυτά τκαι οι χλοοτάπητες. Δίνονται πληροφορίες σχετικά με τα βοτανικά χαρακτηριστικά, τις καλλιεργητικές απαιτήσεις, τους τρόπους πολλαπλασιασμού, τις βασικότερες ασθένειες και τους τρόπους χρήσεις. Η γνώση ικανού αριθμού φυτών είναι απαραίτητη κατά το σχεδιασμό και τη διαχείριση των χώρων πρασίνου. Βοηθάει τον εκπαιδευόμενο στην επιλογή των κατάλληλων φυτών σε διαφορετικά περιβάλλοντα.

Σκοπός της Θ.Ε. είναι ο σχεδιασμός μικρών κήπων. Δίνεται βαρύτητα στο σχεδιασμό χώρων με ιδιαίτερες απαιτήσεις όπως υπόγεια, λωρίδες, ταράτσες, παρτέρια και μπαλκόνια. Αξιοποιούνται οι οπτικές αντικειμενικές και υποκειμενικές ιδιότητες των φυτών καθώς και το σχήμα, η υφή, οι γραμμές και το χρώμα, (συνθέσεις και αντιθέσεις). Παρουσιάζονται τελικές προτάσεις σε μορφή εργασίας.

Σε αυτή τη Θ.Ε. παρουσιάζονται οι βασικές αρχές της υδραυλικής, ώστε να δημιουργηθεί το κατάλληλο θεωρητικό υπόβαθρο που θα υποστηρίζει την κατανόηση των αρδευτικών συστημάτων. Στην Θ.Ε. παρουσιάζονται: Φυσικές ιδιότητες των ρευστών (Πυκνότητα, Ειδικό βάρος, Σχετική πυκνότητα ή ειδική βαρύτητα, Ιξώδες ή συνεκτικότητα, Κινηματικό ιξώδες), Επιφανειακή τάση και τριχοειδή φαινόμενα, Ορισμός της πίεσης και της δύναμης, Υδροστατική πίεση, Μεταβολή της υδροστατικής πίεσης με το βάθος, Ύψος πίεσης, Μέτρηση των υδροστατικών πιέσεων, Μόνιμη και μη μόνιμη ροή, Ομοιόμορφη – ανομοιόμορφη ροή, Παροχή και ταχύτητα, Νόμος διατήρησης της μάζας, Η εξίσωση συνέχειας, Εξίσωση Bernoulli, Εξίσωση ενέργειας, Εξίσωση ενέργειας κατά τη ροή νερού σε κλειστούς αγωγούς, Υπολογισμός απωλειών φορτίου, Υπολογισμός του συντελεστή τριβών f, Υπολογισμός παροχής, Υπολογισμός απαιτούμενης διαμέτρου.Οι εκπαιδευόμενοι θα εξοικειωθούν επίσης με: Κατάρτιση προγράμματος άρδευσης, Ειδικά θέματα υπολογισμού αναγκών των φυτών σε νερό και προγραμματισμού αρδεύσεων, Εκτίμηση ομοιομορφίας και αποτελεσματικότητας της άρδευσης, Εφαρμογή αρχών υδραυλικής στο σχεδιασμό αρδευτικών συστημάτων, Υλικά, εξαρτήματα και τοποθέτηση, Σχεδιασμός συστημάτων τεχνητής βροχής, Μικρο-άρδευση, Θεωρία μικροάρδευσης, Παρουσίαση συστημάτων μικροάρδευσης, Συστήματα αυτοματισμού, Χρήση αυτοματισμών στο πλαίσιο των συστημάτων άρδευσης, Στραγγίσεις έργων πράσινου

Στόχος της Θ.Ε. είναι να διδαχθεί η ορθολογική εφαρμογή των σχεδιαστικών τεχνικών και της θεωρίας για τα συστήματα άρδευσης. Όπως αυτή παρουσιάστηκε στις προηγούμενες ενότητες. Χρησιμοποιούνται οι κανόνες σχεδιασμού ώστε να επιτυγχάνεται ένα λειτουργικό αποτέλεσμα. Παρουσιάζεται τελική πρόταση σε μορφή εργασίας.

Στη Θ.Ε. 7 παρουσιάζονται τα παρακάτω: παρουσιάζονται οι τεχνικές που εφαρμόζονται σε παραγωγικό επίπεδο και αφορούν τη δημιουργία νέων φυτών από σπόρο, από υπόγεια βλαστικά όργανα (βολβούς, ριζώματα, κορμούς, κονδύλους) από μοσχεύματα και με εμβολιασμό. Οι παραπάνω διαδικασίες πολλαπλασιασμού προτείνονται για την παραγωγή των ετήσιων ανθοκομικών φυτών, των δέντρων, των θάμνων και των ποών. Αναλύονται τα προβλήματα που σχετίζονται με το λήθαργο των σπόρων και παρουσιάζονται τεχνικές προκειμένου να ξεπεραστεί το πρόβλημα και να επιτευχθούν υψηλά ποσοστά βλάστησης. Περιγράφονται τα βασικά χαρακτηριστικά των μοσχευμάτων και οι τεχνικές προετοιμασίας, τα υλικά και οι υποδομές για μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα ριζοβόλησης. Περιγράφονται με λεπτομέρεια οι τεχνικές ενοφθαλμισμών και εγκεντρισμών σε θαμνώδη και δενδρώδη είδη. Παρουσιάζονται επίσης τα βασικά δομικά στοιχεία (χώροι, εξοπλισμός) μιας μονάδας αναπαραγωγής φυτών .Παρουσιάζονται τα βασικά συστατικά του εδάφους, φυσικές ιδιότητες του εδάφους (κοκκομετρική σύσταση, Πορώδες, Δομή, Εδαφική Θερμοκρασία, Χρώμα), Χημικές Ιδιότητες του εδάφους (Ορυκτολογική σύσταση, Εναλλακτική Ικανότητα, pH), Ποιότητα νερού άρδευσης, Αλατότητα, Εξυγίανση της Αλατότητας), Διόρθωση Όξινων εδαφών, Διόρθωση Αλκαλικών εδαφών, Σχέσεις μεταξύ των φάσεων του εδάφους (Πραγματική Πυκνότητα, Φαινομένη Πυκνότητα, Πορώδες), Κίνηση του εδαφικού νερού, Εδαφική υγρασία, Ποσοτική έκφραση της εδαφικής υγρασίας, Αποθήκευση της εδαφικής υγρασίας, Κορεσμός, Υδατοϊκανότητα, Σημείο μόνιμης μάρανσης, Εύκολα διαθέσιμο Νερό, Μέτρηση της εδαφικής υγρασίας (Βαρυμετρική μέθοδος, Μέθοδος του τενσιόμετρου, Μέθοδος ηλεκτρικής αντίστασης, Tράπεζα πίεσης). Επίσης, γίνεται αναλυτική περιγραφή σχετικά με τις αρδεύσεις δηλαδή τις μεθόδους (Επιφανειακή άρδευση, τεχνητή βροχή, στάγδην άρδευση, υπόγεια άρδευση) την αποτελεσματικότητα χρήσης νερού, την Εξατμισοδιαπνοή Καλλιεργειών (Έννοιες-Ορισμοί) τις μετεωρολογικές μεταβλητές διαμόρφωσης της εξατμισοδιαπνοής (Θερμοκρασία και υγρασία της ατμόσφαιρας, τις μεθόδους μέτρησης της εξατμισοδιαπνοής και την εξατμισοδιαπνοή αναφοράς για τις Ελληνικές συνθήκες.Αναλύονται τα στοιχεία που αφορούν τη θρέψη και τη λίπανση των φυτών που χρησιμοποιούνται στη διαμόρφωση των κήπων. Γίνεται αναφορά Β. Δομή του Προγράμματοςστα: Θρεπτικά στοιχεία (ορισμός), Εδαφικό διάλυμα, Μακροστοιχεία, Ιχνοστοιχεία, Ωφέλιμα Θρεπτικά στοιχεία, Πηγές θρεπτικών στοιχείων, Απορρόφηση θρεπτικών στοιχείων από τα φυτά, Λιπάσματα (ορισμοί), Κατηγορίες Λιπασμάτων, Τύποι ανοργάνων λιπασμάτων, Ιδιότητες ανοργάνων λιπασμάτων, Οργανικά λιπάσματα, Ιδιότητες οργανικών λιπασμάτων, Κανόνες ορθολογικής λίπανσης, Είδη λιπάνσεων (βασική, επιφανειακή, υδρολίπανση, διαφυλλική), Μέθοδοι Προσδιορισμού της απαιτούμενης λίπανσης, Περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη χρήση λιπασμάτων, Λιπαντικές απαιτήσεις έργων πρασίνου, Προγράμματα λίπανσης έργων πρασίνου, Λίπανση χλοοτάπητα.Περιγράφονται, οι μέθοδοι κλαδέματος και περιποίησης των καλλωπιστικών φυτών και συγκεκριμένα των θάμνων και των δέντρων. Γίνεται διαχωρισμός των φυτικών ειδών σε ομάδες ανάλογα με τον τύπο κλαδέματος που μπορεί να εφαρμοστεί ώστε να επιτυγχάνεται ταυτόχρονα διαμόρφωση και η προστασία της υγείας του φυτού. Παρουσιάζονται τα μέσα και οι τρόποι εφαρμογής των κλαδεμάτων που αποσκοπούν, α) στην ανάδειξη της καλλωπιστικής αξίας, β) στη δημιουργία κατάλληλου σχήματος και γ) στην ανανέωση της φυτικής μάζας.Γίνεται παρουσίαση των βασικότερων εχθρών και ασθενειών που προσβάλουν τα καλλωπιστικά φυτά. Γίνεται αναφορά και παρουσιάζονται τα είδη των εντόμων και των μικροοργανισμών που προσβάλουν συγκεκριμένα είδη καλλωπιστικών φυτών, παρουσιάζονται τα συμπτώματα προσβολής καθώς και τα βασικά μέτρα αντιμετώπισης. Η αντιμετώπιση αφορά στις επεμβάσεις με χημικά φυτοφάρμακα, αλλά και στην πρόληψη των προσβολών με καλλιεργητικές τεχνικές και βιολογικές μεθόδους. Προτείνονται ήπια και οικολογικά θεραπευτικά μέτρα αντιμετώπισης.

Η συγκεκριμένη θεματική ενότητα αποσκοπεί στη δημιουργία χώρων πρασίνου, όπως δημόσια πάρκα μικρής ή μεσαίας κλίμακας, αρχιτεκτονικές κατασκευές λειτουργικής φύσης για ανάπαυση και αναψυχή. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη σχεδίαση των έργων έχουν τα φυτά, τα οποία αποτελούν το μέσο της σχεδιαστικής σύνθεσης. Στόχος της Θ.Ε. είναι να διδαχθεί η ορθολογική εφαρμογή των σχεδιαστικών τεχνικών και της θεωρίας όπως αυτή παρουσιάστηκε στις προηγούμενες ενότητες. Χρησιμοποιούνται οι κανόνες σχεδιασμού αρχιτεκτονικής σύνθεσης, χρωματικής αρμονίας και συμμετρικότητας ώστε να επιτυγχάνεται ένα λειτουργικό αποτέλεσμα. Παρουσιάζεται ο ρόλος του φωτισμού στο σχέδιο και πραγματοποιείται σχεδιασμός νυχτερινού φωτισμού. Παρουσιάζεται τελική πρόταση σε μορφή εργασίας.

Σκοπός της Θ.Ε. είναι να εισαγάγει στις βασικές αρχές σχεδιασμού και κατασκευής των φυτεμένων δωμάτων και των κάθετων φυτεύσεων. Παρουσιάζονται όλα παλιά και σύγχρονα τα δομικά υλικά που χρησιμοποιούνται, αναλύονται οι τύποι κατασκευής (εκτατικό, ημιεντατικό και εντατικό) και παρουσιάζονται οι ομάδες φυτικών ειδών που κρίνονται ως κατάλληλες για χρήση στα φυτεμένα δώματα και στις κάθετες φυτεύσεις.